نوامبر
10

خدایی که من می پرستم …….

خدایی که من به آن معتقدم نیازی به عبادت و سجده من ندارد.
خدایی که من می پرستم من را مجبور نکرده پنج بار در روز
یا هر یکشنبه سر ساعات معینی به تعریف و تمجید از او بپردازم.
خدایی که من می شناسم نیازی به گرسنگی و تشنگی کشیدن من ندارد.
خدائیست که بر سر تعداد پیروانش با کسی رقابت ندارد.
خدائیست که از من نمی خواهد سر دشمنان او را از تن جدا کنم.
خدایی که از من نمی خواهد بی باوران به او را اعدام کنم.
خدایی که برای نزدیک شدن به او لازم نیست وارد ساختمان خاصی بشوم.
خدایی که بین خود و من انسان دیگری را واسطه قرار نداده!
خدایی که به دستگاه تبلیغاتی، مالیات گیری، جنگ،
لشگر کشی و کشور گشایی احتیاجی ندارد.
خدایی که برای ارتباط با او نیاز به دانستن زبان خاصی نیست
خدایی که قوم و نژاد خاصی را محبوب و یا منفور خود قرار نداده.
خدایی که به من نگفته چه بپوشم
چه بنوشم و با چه کسی معاشرت کنم.
این خدا لزوما خدای مورد باور تو نیست
و از من خواسته او را بر کسی تحمیل نکنم…
فقط امیدوارم خدای تو هم شبیه به خدای من باشد.
این خدا تنها از من یک چیز خواسته:
انسان خوبی باش و به دیگر همنوعانت بدی نکن!
من برای نبرد با تاریکی شمشیر نمیکشم.
چراغ می افروزم.

یک دیدگاه

دیدگاهتان را بفرستید
  • احمد گفت :

    با عرض سلام
    خداوند نگفته که مرا بپرستید تا نیاز من بر طرف شود که شما نوشته اید من … خداوند میگوید من صمدم یعنی بینیار از هر چیزی هستم که اگر این نباشد خدا نیست. ما نماز نمیخوانیم و روزه نمیگیرم که رفع نیاز خدا را بکنیم بلکه برای رفع نیاز خود خداوند را عبادت میکنیم.
    تنها چیزی که شاید شما را به اشتباه انداخته آن باشد که فرموده من شما را نیافریدم مگر آنکه مرا بپرستید. ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون. این آیه نیازمندی خداوند را نمیرساند. ولی او دوست دارد که ستایش شود چنانکه ما دوست داریم کاری کنیم که دیگران بپسندند و ما را تحسین کنند. ما دوست داریم تحسین شویم ولی ما تنها برای تحسین آن کار را نکرده ایم و یا آن مطلب را ننوشته ایم و یا آن تابلو را نکشیده ایم. بحث زیاد است اگر مایل بودید با ایمیل تماس بگیرید.

خوراک دیدگاه ها   نشانی بازتاب

دیدگاهتان را بیان کنید.