می خواهم کمی بفصیل برایت بنویسم،
اگر حال خواندن نداری….از همین سطر نخست بی خیال شو!
دیروز حال غریبی داشتم عصر،
پای پیاده از منزل دور شدم به جایی شلوغ و پر ازدحام رفتم چه ها می شود دید؟
بدون شک تو هم تجربه کرده ایی و می دانی!
اما من دیدم که آفتاب عصر بر ژنده پوش و شیک پوش یکسان می تابید،
بعد باد شروع به وزیدن کرد،
شال گرانقیمت خانم جوان و زیبا و چادر مندرس مادری پیر….. به یک اندازه درگیر باد شد.
باران شروع به باریدن کرد و پراید و پورشه در خیابان به یک اندازه خیس شد!!
کمی آب نبات در جیبم بود، به کودکان دادمشان،
دخترکی که قلمدوش پدرش بود … شاید برای رهایی از شدت ازدحام …. آبنبات را گرفت …. لبخند زد.
پسرکی که محکم دست مادرش را گرفته بود ….. لبخند زد ….. نه با لبهایش …. با نگاهش،
و کودکی که در میانه چهار راه اسفند دود می کرد، نیز با گرفتن آبنبات … نه دست … بلکه دلش را با لبخند برایم تکان داد.
وارد ایستگاه مترو شدم،
بعضی با تحکم و اعتماد بنفس خاصی مشغول مکالمه با تلفن همراه بودند!
چون کودکی حیرت زده نگاهشان کردم !
می دانی!
آخر پیشرفت تکتولوژی خیلی شتابان شده.
حالا می شود از زیرِ زمین هم با آدمهایی که گاه ندیده ایی ….. یا آنها که دلواپس تواند …. مکالمه کنی !!!!
پیشترها، سخن گفتن آدمها آداب و قواعد دیگری داشت.
نگاه ها، منتظر! مضطرب ! بعضی خسته و مایوس !
بعضی در کمین و جستجو گر بنظر می رسید.
می دانی!
برخی جستجو می کنند کسی را بیابند که مستعصل و یاریخواه است،
خوب بلدند به این آدمها درِ باغ سبز را نشان بدهند !
بهره ایی را که می خواهند بگیرند و آن تنهای بیچاره را ،
بیچاره تر از قبل بحال خود رها کنند !
شکلکی در آوردم!
بعضیها لبخند زدند،
بعضی هم اخم کردند،
عده ایی هم بی اعتنا گذشتند!!!
و کسی نپرسید ترا چه می شود !؟
آخر آدمهای امروزی،
یک عالمه دیتا در حافظه شان ذخیره دارند،
با هر تصویری که ببینند،
اطلاعات مربوطه فراخوان می شود،
تیک می خورد،
و قضاوت …..
نتیجه و فایل شناسایی شده بسته می شود!
هیچکس دیگر این روزها بیسواد نیست !!!!
همه قضاوت را بخوبی آموخته اند،
فرار از خود و تحقیر سایرین را خوب بلدند،
اما نگاهها،
هنوز جستجوگر و پر از تمناست.
به خانه باز گشتم،
همچنان پیاده و با خود می گفتم:
‌کاش هرگز از منزل بیرون نمی آمدم ! ! !
جایی برای گریه کردن، ندارم….
هیچ کجا آنقدر که باید، دنج، پاک و مقدس نیست،
که شایسته گریستن برای انسانیت از دست رفته باشد……؛
کاش نمی فهمیدیم ! ! !