– از میان کسانی که برای دعای باران به میعادگاه می روند تنها کسانی که با خود چتر می برند به کارشان ایمان دارند.

– پیچ های جاده آخر جاده نیستند مگر این که خودت نپیچی.

– وقتی به چیزی می رسی بنگر که در ازای آن از چه گذشته ای.

– آدم های بزرگ شرایط را خلق می کنند و آدم های کوچک از آن تبعیت می کنند.

– آدم های موفق به اندیشه هایشان عمل می کنند اما سایرین تنها به سختی انجام آن می اندیشند.

– گاهی خوردن لگدی از پشت برداشتن گامی به جلو است.

– هرگز به کسی که برای احساس تو ارزش قائل نیست دل نبند.

– همیشه توان این را داشته باش تا از کسی یا چیزی که آزارت می دهد به راحتی دل بکنی.

– با هر کسی مانند خودش رفتار کن تا نتیجه و عکس العمل کارش را قلبا احساس کند.

– هرگز به کسی که حاضر نیست برای تو کاری انجام بده، کاری انجام نده.

– به کسانی که خوبی دیگران را بی ارزش یا از روی توقع می دانند خوبی نکن اما اگر خوبی کردی انتظار قدردانی نداشته باش.

– قضاوت خوب محصول تجربه است و از دست دادن ارزش و اعتبار محصول قضاوت بد.

– هرگاه با آدم های موفق مشورت کنی شریک تفکر روشن آنها خواهی بود.

– وقتی خوشبخت هستی که وجودت آرامش بخش دیگران باشد.

– به خودت بیاموز هر کسی ارزش ماندن در قلب تو را ندارد.

– هرگز برای عاشق شدن دنبال باران و بابونه نباش، گاهی در انتهای خارهای یک کاکتوس به غنچه ای می رسی که زندگیت را روشن می کند.

– همیشه حرفی رو بزن که بتونی بنویسی، چیزی رو بنویس که بتونی امضاش کنی و چیزی رو امضاء کن که بتونی پاش بایستی.

– هرگاه نتونستی اشتباهی رو ببخشی اون از کوچکی قلب توست، نه بزرگی اشتباه.

– عادت کن همیشه حتی وقتی عصبانی هستی عاقبت کار را در نظر بگیری.