نوامبر
03

۱۰ درس بی زمان برای زندگی

۱- شادکامی و سعادت جایی نیست که به آن سفر کنیم، چیزی نیست که بخریم یا صاحب آن شویم همچنین از بین نمی رود و تمام نمی شود بلکه تجربه مقدسی است از لحظات مملو از عشق و سپاس. همیشه چیزی وجود دارد که به خاطرش سپاسگزار باشیم و همیشه و همیشه دلیلی برای عشق ورزیدن وجود دارد بنابراین ارزش داشته هایت را بدان و برای هر چیز کوچکی در زندگی قدردانی کن.

۲- شاگرد زندگی باش! آن را تجربه کن بیاموز و از هر آن چه می توانی توشه ای برگیر و خودت را برای بهترین بودن آماده کن. با دانش جدید و با چالش های پیش رو، ذهنت را شرطی کن. به خاطر داشته باش اگر همیشه آماده باشی هنگامی که فرصتی پیش می آید وقت تلف نمی شود و فرصت از دست نمی رود.
۳- تجربه بهترین معلم است. سعی نکن دانسته های دیگران را از بر کنی. بهترین تجربیات را مشاهده کن و سپس تصمیم خودت را بگیر. زندگی در گذر زمان و در مکان و موقع مناسب همه چیز را به تو خواهد آموخت و آن گاه می توانی نکات مهم و ضروری را به خاطر بسپاری.
۴- انتخاب تو! عمل تو! زندگی تو! به شیوه ی خودت زندگی کن. از هیچ چیز پشیمان نباش و هرگز به غریبه ها اجازه نده تو را از انجام آن چه می خواهی بازدارند. بدون توجه به چالش های فرارویت به پیش برو و از هیچ تلاشی فروگذار نکن. مصر باش. زندگی سرانجام پاداش تلاشگران را خواهد داد.
۵- هیچ کس در این دنیا بیش از حد گرفتار و پرمشغله نیست. اولویت دادن به امور مهم است. بر روی هرچه تمرکز کنی مطمئناً ریشه خواهد کرد. نگو وقت کافی ندارم تو درست همان قدر زمان داری که میکل آنژ، هلن کلر، مادر ترزا، لئوناردو داوینچی، توماس جفرسون و البرت انیشتین و … داشتند.
۶- صبور و مقاوم باش. روزی این دردها به یاریت خواهد آمد. هرگز نمی فهمی چقدر قدرت و صبر داری مگر اینکه روزی برسد که تنها چاره ات استقامت باشد. تا شکسته نشوی نمی دانی از چه ساخته شده ای. دردهای زندگی بی هدف نیستند. بلکه نشانه ی دگرش چیزی هستند. زنگ هشداری هستند برای زندگی ای بهتر. بنابراین منعطف باش تخیل کن و با روی باز به استقبال دگرش ها برو. تا زمانی که تخیلی هست و به دنبال آن عملی مثبت، امید هست و تا زمانی که امید داریم شور زندگی در ما هست.
۷- اغلب بهتر است مهربان باشیم تا بی عیب و نقص! لازم نیست همیشه مغز متفکر باشیم و یک زبان قابل! گاهی بهتر است قلب مهربانی باشیم و یک گوش سنگ صبور. تا آن جا که امکان دارد مهربان باش و بدان همیشه این امکان وجود دارد. قدرت مهربانی کردن را در خود ایجاد کن و آن گاه که مهربانی را مشق کردی و به زندگی دیگران گرما بخشیدی خودت نیز از آن گرما بهره مند خواهی شد.
۸- آهنربایی باش که خوبی ها را جذب می کند و این تنها زمانی اتفاق می افتد که خیرخواه دیگران باشی. کمتر قضاوت کنیم و بیشتر عشق بورزیم. اگر آرامش درونی می خواهیم غیبت نکنیم. به جای قضاوت کردن درباره ی مردم و جایگاهشان به چرایی، چیستی و چگونگی اعمالشان بیاندیشیم تا بفهمیم چگونه به این جا رسیده اند.
۹- ما فقط مسئول نگرش ها و نظرات خودمان هستی. حقیقت آن است که تا وقتی به جلو نرویم، خودمان را نبخشیم، شرایط قبل را فراموش نکنیم و باور نکنیم که همه چیز عوض شده است نمی توانیم حرکت کنیم. ما مسئول آن چیزی هستیم که خودمان حس می کنیم. آن چه دیگران می گویند یا انجام می دهند مهم نیست. ما ۱۰۰ درصد در کنترل افکار و اندیشه هایمان هستیم. باید بی پروا و مطمئن باشیم نه عصبانی و نا مطمئن! به آینده نگاه کنیم نه پشت سر!
۱۰- رضایت و خرسندی همیشه در انجام آنچه می خواهیم نیست. بلکه در فهم این نکته است که چقدر به خاطر داشته هایمان احساس خوشبختی می کنیم. رضایت آن نیست که همه چیز به راحتی به دست بیاید و آن طور که می خواهیم باشد بلکه باید قدردان آن چه پیش می آید و آن چه بدست می آوریم باشیم.

به خاطر داشتن فرصت زندگی ، شاد باش! آن چه پیش خواهد آمد مهم نیست.