مارس
21
سال ۱۳۹۲
سال ۹۲ داری کم کم میری.
تو این سال هدیه های زیادی بهمون دادی.
بعضی ها از زندگیمون رفتن، بعضی ها به زندگیمون وارد شدن.
اتفاقهای خوب خوشحالمون کرد، اتفاقهای بد ناراحتمون کرد.
بعضی اوقات زندگی به دلخواه ما بود، ولی بعضی وقتها سر ناسازگاری داشتی.
فارغ از خواست ما بهمون این فرصت را دادی تا تو شرایط مختلف خود جدیدی را تجربه و ایجاد کنیم و خلاصه بزرگ شیم.
ازت ممنونیم و دلمون برات تنگ می شه و یادت باشه همیشه تو خاطرمون هستی.
ولی وقتش شده که بری آخه منتظریم ببینیم سال ۹۳ چی می خواد بهمون بده و می خواد ما چی بهش بدیم …..
هیچ دیدگاه
دیدگاهتان را بفرستیددیدگاهی داده نشده است.